„Dziecko jest za małe, by je zbadać” – jeden z wielu mitów logopedycznych. Wczesna interwencja logopedyczna jest stosowana już u najmłodszych dzieci, mających zaledwie kilka dni (niekiedy w pierwszej dobie życia dziecka). Wielu rodziców decyduje się na wizytę specjalisty, aby przeanalizować ewentualne nieprawidłowości w rozwoju. Szybka interwencja pozwala na szybkie wykrycie problemu i niedopuszczenie do nieodwracalnych zaburzeń lub złagodzenie skutków, które mogłyby mieć w kolejnych latach ogromny wpływ na kształtowanie się mowy.
Wczesną interwencję logopedyczną zaleca się dzieciom, które:
- pochodzą z zagrożonej ciąży;
- wykazują różnego rodzaju anomalia w budowie narządów mowy oraz rozwoju;
- podczas ssania piersi robią to nieefektywnie lub wydają przy tym niepokojące odgłosy mlaskania, ciumkania;
- są wcześniakami;
- posiadały niską masę urodzeniową (poniżej 2500 g);
- otrzymały 7 lub mniej punktów w skali Apgar.
Wczesna interwencja logopedyczna wskazana jest również, gdy mama:
- w trakcie ciąży stosowała nikotynę, alkohol bądź narkotyki;
- leczyła się na nadciśnienie oraz niedokrwistość;
- w trakcie ciąży doznała krwotoku z dróg rodnych;
- jest lub była pod opieką kardiologa bądź endokrynologa.
Warto pamiętać, że nie należy badać dziecka „na siłę”. Jeśli niemowlę nie chce współpracować, należy przenieść wizytę na inny dzień lub podzielić ją na dwa etapy. Wszystko powinno przebiegać spokojnie i w bezpiecznych warunkach.
